Kurs Teorii Architektury realizowany jest w pierwszej połowie semestru. Program odnosi się do uniwersalnych zagadnień i podstawowych pojęć teorii architektury. Zajęcia mają na celu zapoznanie studentów z ogólną problematyką przedmiotu a w szczegółowym zakresie – z wybranymi zagadnieniami teorii architektury XX i XXI wieku. Efekty kształcenia obejmują zdobycie wiedzy merytorycznej, nabycie umiejętności prowadzenia samodzielnych studiów literaturowych, analizy tekstów teoretycznych oraz samodzielnego formułowania wypowiedzi krytycznej i dyskusji.
Cel przedmiotu
Zdobycie podstawowej wiedzy o teorii architektury. Poznanie wybranych traktatów, manifestów i programów ideowych, które odgrywają znaczącą rolę w architekturze. Nabycie umiejętności samodzielnego studiowania teorii architektury poprzez analizę źródeł i formułowanie autorskiej polemiki krytycznej.
Ogólny opis przedmiotu
Kurs realizowany jest w formie seminariów i wykładów.
W ramach seminariów podejmowana jest analiza wybranych założeń teoretycznych, programów ideowych, architektonicznych manifestów i traktatów. Podejmowane są rozważania związane z potrzebą określenia miejsca teorii architektury w kontekście architektury, zarówno jako dyscypliny naukowej jak również profesji, z jej konsekwencjami w sposobie kształtowania przestrzeni.
Podczas wykładów omawiane są główne zjawiska, metody i obszary problemowe mieszczące się w obszarze badań teorii architektury. Prezentowane jest m.in. znaczenie założeń teoretycznych i ich wpływ na architekturę. Omawiane są podstawowe definicje, wybrane modele teoretyczne, kluczowi przedstawiciele naukowych podstaw myśli architektonicznej.
Treści kształcenia
Zakres zajęć obejmuje m.in.:
▪ Lektoria i konwersatoria tematyczne realizowane w trakcie seminariów:
- ćwiczenia analityczno-krytyczne na podstawie wyboru tekstów;
- poznanie podstawowych definicji, metodologii badawczej, wskazówek bibliograficznych i redakcyjnych;
- rozwijanie umiejętności stosowania metod badawczych i graficznej reprezentacji omawianych zjawisk.
▪ Wykłady problemowe, prezentujące:
- wybrane doktryny i założenia teoretyczne;
- traktaty, manifesty, artykuły, publikacje źródłowe;
- pojęcia z zakresu dawnej i współczesnej myśli architektonicznej i myśli o sztuce.
Podejmowana jest próba uwidocznienia określonych dążeń materializujących się w architekturze poprzez analizę założeń teoretycznych (ideowych, formalnych, krytycznych, wartościujących, strukturalnych etc.).
Zakres zajęć obejmuje rozwijanie umiejętności samodzielnego odczytywania i formułowania wypowiedzi krytycznych i teoretycznych.
Zajęcia zawierają zestawienie dokonań w zakresie teorii architektury. Omawiany materiał umożliwia zdobycie przekrojowej wiedzy i nabycie orientacji w zakresie zjawisk obecnych we współczesnej myśli architektonicznej.
Metody nauczania, formy prowadzenia zajęć
Podczas zajęć rozwijana jest umiejętność analitycznego podejścia do pracy z tekstem teoretycznym. Część seminaryjna koncentruje się na aktywizacji uczestników, np. za pomocą metody webquestu, w celu maksymalnego zaangażowania w proces indywidualnej lub zespołowej pracy nad analizą badanego zasobu teoretycznego. Przedstawienie powszechnie stosowanych narzędzi badawczych pozwala studentom samodzielnie przeprowadzić wyznaczone zadanie. Nad każdym tekstem studenci pracują w parach, ucząc się wzajemnie (metoda Peer-to-Peer). Dodatkowo rozwijane są umiejętności graficznej reprezentacji założeń teoretycznych (np. w oparciu o własne studia przygotowujące do pracy nad dyplomem magisterskim).
W trakcie zajęć wdrażane mogą być m.in. następujące metody badawcze: krytyka źródeł, analiza krytyczna, przegląd systematyczny, metoda intuicyjna, metoda obserwacyjna, metoda monograficzna.
- Prowadzący: Maciej Czarnecki
- Prowadzący: Urszula Prokop